Poniżej zamieszczamy podziękowania ze strony uniwersytetu oraz informacje nt. przeprowadzonych badań.

Podziękowanie

Niniejszym, pragniemy wyrazić nasze wielkie podziękowania kierowane dla Pana Krzysztofa Urbasia, Wójta Gminy Niemce, za umożliwienie przeprowadzenia doświadczenia naukowego, na Gminnej Strzelnicy Osówka, w ramach projektu badawczego pt. „Wielokierunkowa ocena pośmiertnych obrażeń postrzałowych w aspekcie weterynaryjno-sądowym przy wykorzystaniu technik klasycznych, nowoczesnych metod obrazowania oraz technik analitycznych”.

Składamy również podziękowania Gminnemu Towarzystwu Strzeleckiemu Jastrząb, a w szczególności Panu Prezesowi Grzegorzowi Brzozowskiemu za cenne uwagi merytoryczne, a także pomoc w organizacji przedsięwzięcia.

Pragniemy nadmienić, iż powoływany projekt badawczy, realizowany w Zakładzie Patomorfologii i Weterynarii Sądowej, Uniwersytetu Przyrodniczego w Lublinie, stanowi przedmiot realizowanej rozprawy doktorskiej, a tym samym stanowi istotny wkład w rozwój dyscypliny naukowej – weterynaryjnej medycyny sądowej, co wysoce prawdopodobnie umożliwi bardziej rzetelne opiniowanie na rzecz organów procesowych, w związku z prowadzonymi postępowaniami.

Z poważaniem,

Kierownik Zakładu Patomorfologii i Weterynarii Sądowej
dr hab. Wojciech Łopuszyński
profesor uczelni

Promotor rozprawy doktorskiej
Biegły Sądu Okręgowego w Lublinie w zakresie medycyny weterynaryjnej
prof. ucz. dr hab. n. wet. dr n. prawnych Piotr Listos

Doktorant
mgr inż. Kinga Panasiuk-Flak

Skan podziękowania z Uniwersytetu Przyrodniczego w Lublinie, plik: Rozszerzenie: pdf, Rozmiar: [40.31 KB]

Informacja nt. badań

Dzięki uprzejmości Pana Krzysztofa Urbasia, Wójta Gminy Niemce, Gminnego Towarzystwa Strzeleckiego Jastrząb, a w szczególności Pana Prezesa Grzegorza Brzozowskiego w okresie luty – maj 2021 r. na terenie Gminnej Strzelnicy Osówka przeprowadzone zostało doświadczenie naukowe będące nieodzownym, wstępnym etapem eksperymentu badawczego przeprowadzanego w ramach rozprawy doktorskiej pani mgr inż. Kingi Panasiuk-Flak, pracownika Zakładu Patomorfologii i Weterynarii Sądowej, Uniwersytetu Przyrodniczego w Lublinie.

Wraz ze wzrostem popularności weterynarii sądowej nauka ta zyskuje również w kontekście wykorzystania opinii biegłych sądowych lekarzy weterynarii przez organy wymiaru sprawiedliwości w przypadku spraw, w których jednym z uczestników zdarzenia było zwierzę.

Niewątpliwie problematyka analizy obrażeń postrzałowych związana jest przede wszystkim z medycyną taktyczną oraz medycyną pola walki, jednakże przypadki postrzałów zdarzają się także na terenach, gdzie nie ma aktywnych działań militarnych. Analiza obrażeń postrzałowych u zwierząt stwarza szansę bliższego poznania śladów powystrzałowych mających niewątpliwe znaczenie dowodowe w sprawie, a tym samym mogących dać istotne informacje w celu ułatwienia lub nawet umożliwienia przeprowadzenia dalszych badań z zakresu kryminalistyki, czego efektem będzie dojście do prawdy materialnej.

Użycie broni palnej zawsze niesie za sobą pozostawienie licznych śladów, które stwarzają ogromne możliwości badawcze, dowodowe, a co ważniejsze – wykrywacze. W celu uzyskania precyzyjnych wyników konieczne jest jak najszybsze zabezpieczenie materiału do badań i analiza zabezpieczonej broni (ze śladami daktyloskopijnymi, biologicznymi, czy cząsteczkami GSR), pocisków, łusek od odstrzelonych nabojów oraz innych śladów (np. przestrzelona tkanka, rozbryzg krwawy, zabezpieczona skóra zwierzęcia wraz z okrywą włosową). Mechanizm powstawania obrażeń postrzałowych jest niezwykle złożony i zależy od rodzaju użytej broni, rodzaju i prędkości wystrzelonego pocisku oraz odległości, z jakiej został oddany strzał. Badanie pozostałości postrzałowych umożliwia określenie pozycji strzelca względem ofiary oraz da podstawy do przeprowadzenia przez biegłych balistyków identyfikacji indywidualnej broni oraz dedykowanej do niej amunicji, wykorzystanych w danym zdarzeniu.

Nakreślony wybór metod badawczych oceny obrażeń u zwierząt wynika z faktu, iż w piśmiennictwie naukowym i specjalistycznym z zakresu szeroko rozumianych nauk medyczno-sądowych, zarówno polskich, jak i anglojęzycznych, brak jest doniesień opisujących przedmiotowe zagadnienie. Natomiast praktyka opiniowania weteranyjno-sądowego, związana z prowadzonymi przez ograny procesowe postępowaniami w sposób jednoznaczny wskazuje, iż istnieje konieczność bardziej wnikliwej weterynaryjno-sądowej oceny obrażeń postrzałowych u zwierząt. Uzyskane wyniki badań pozwolą na znacząco bardziej szczegółowe usystematyzowanie wiedzy w opisywanym zagadnieniu, umożliwią również wybranie najbardziej efektywnych metod badawczych, ukierunkowując tym samym pracę biegłych lekarzy weterynarii i organów procesowych podczas wykonywania obowiązków zawodowych.

Wstępny etap doświadczenia stanowiło ostrzeliwanie materiału badawczego (tuszy psa domowego) z różnych odległości, czego celem było uzyskanie pełnego obrazu powstałych śladów powystrzałowych w zależności od rodzaju użytej amunicji oraz odległości wylotu lufy od ostrzeliwanego materiału badawczego. Wykonano ostrzeliwanie z przyłożenia – 0 m, bezpośredniego pobliża – 1,2 m, 10 m, a także 100 m, w zależności od użytej amunicji. Wykorzystano amunicję typu: .12, .22, 9x19, .308. Następnie, odpowiednio zabezpieczony materiał przewieziony został do Katedry i Zakładu Medycyny Sądowej Uniwersytetu Medycznego w Lublinie, a także Zakładu Patomorfologii i Weterynarii Sądowej, Uniwersytetu Przyrodniczego w Lublinie.

Wykonano badania:

Badanie kontaktowe polegające na miejscowym działaniu odczynników (elektrolitów oraz substancji wywołującej reakcję barwną) i makroskopowej obserwacji zachodzących zmian, pozwalające na ustalenie obecności związków wchodzących w skład konstrukcyjny użytego naboju. Porównana została intensywność zabarwienia, co przekłada się na ilość pozostałości powystrzałowych w analizowanym materiale w zależności od odległości i użytej amunicji. Badanie histopatologiczne, polegające na obserwacji mikroskopowej okrywy włosowej oraz wybarwionej metodą H-E tkanki okolicy rany wlotowej pozwalające na zobrazowanie zmian histopatologicznych związanych z postrzałem z broni palnej, w odniesieniu do odległości strzału, energii i rodzaju pocisku. Badanie radiologiczne (RTG) umożliwiło otrzymanie obrazu obrażeń postrzałowych w całym ciele badanego materiału wraz z ustaleniem obecności braku kontrastujących ciał obcych w postaci pocisków, bądź ich fragmentów. Badanie pośmiertnej tomografii komputerowej (PMCT), podobanie jak RTG, umożliwiło analizę obrażeń postrzałowych oraz znalezienie ciał obcych, a także dokładne ustalenie toru lotu pocisku w tkankach za pomocą ustalenia przestrzeni zasobnych w gazy. Badanie pośmiertnej angiografii pozwoliło natomiast na określenie rozległości obrażeń powystrzałowych w kontekście naczyń krwionośnych w zależności od odległości oddania strzału, rodzaju broni i amunicji. Przeprowadzone zostało dodatkowo eksperymentalne porównanie przydatności poszczególnych odczynników kontrastujących w materiale badawczym. Finalnie przeprowadzane badanie sekcyjne materiału pozwoliło na makroskopowe ustalenie wszelkich obrażeń postrzałowych u badanego zwierzęcia, analizę rany wylotowej, kanału pocisku w tkankach, a także wyekstrahowanie z ciała pocisku i jego fragmentów. Porównany został poziom degradacji ciała w kontekście użytej broni, amunicji oraz odległości czoła lufy od ostrzeliwanego obiektu.

Rozwinięcie metod badawczych, wraz z wynikami oraz wnioskami z  przeprowadzonego doświadczenia zostaną zamieszczone w rozprawie doktorskiej pani mgr inż. Kingi Panasiuk-Flak, pt. „Wielokierunkowa ocena pośmiertnych obrażeń postrzałowych w aspekcie weterynaryjno-sądowym przy wykorzystaniu technik klasycznych, nowoczesnych metod obrazowania oraz technik analitycznych”. Promotorem pracy jest dr hab. n. wet., dr n. prawnych Piotr Listos